„Holding Lemahieu”: jak nazwisko naszego dziennikarza znalazło się na czele imperium Pierre’a-Édouarda Stérina

To ruch kapitalistyczny, który dotychczas pozostawał poza radarem, ale który silnie przypomina próbę zastraszenia, niespotykaną dotąd w historii prasy. Nieco ponad rok po tym, jak L'Humanité ujawnił 19 lipca 2024 roku projekt Périclèsa, plan emigracyjnego miliardera Pierre'a-Édouarda Stérina, mający na celu doprowadzenie skrajnej prawicy do władzy, odkryliśmy, że osoba ta postanowiła tego lata utworzyć na szczycie swojej piramidy przedsiębiorstw nową „główną spółkę holdingową” z kapitałem w wysokości 1,395 miliarda euro, pochodzącym z akcji jego historycznej spółki holdingowej w Belgii o nazwie BAD 21.

Jak dotąd nie ma w tym nic zaskakującego, poza tym, że ultrakonserwatywny przedsiębiorca postanowił nadać tej nowej strukturze o wiele bardziej zaskakującą nazwę: Lemahieu Holding, zapożyczając ją od nazwiska naszego kolegi Thomasa Lemahieu, który w swoich felietonach opublikował liczne rewelacje na temat swoich celów.

Celowa prowokacja? Słabo zawoalowana groźba? Zwykły zbieg okoliczności? Ta ostatnia hipoteza została wykluczona, gdy Pierre-Édouard Stérin 28 sierpnia podjął inicjatywę i napisał e-mail do naszego kolegi, aby poinformować go o swoim podejściu – a raczej, aby się nim rozkoszować.

Obiecując w temacie listu „news” – co nim nie było, ponieważ nową spółkę holdingową zauważono natychmiast po jej utworzeniu – miliarder rozwiał wszelkie wątpliwości: „Szanowny Panie, byłem bardzo wzruszony ogromną uwagą, jaką poświęcił Pan moim działaniom w ciągu ostatnich kilku lat. Jestem pewien, że doceni Pan w zamian nazwę, jaką nadałem mojej spółce holdingowej” – powiedział ironicznie, dołączając do listu dokument potwierdzający przynależność Lemahieu Holding do Belgijskiej Federacji Pracodawców Międzybranżowych.

Taka inicjatywa mogłaby być śmieszna, gdyby nie wyszła od „patrona francuskiej skrajnej prawicy”, by zapożyczyć tytuł serii, którą L'Humanité dedykuje tej postaci od stycznia 2024 roku. Założyciel zestawów Smartbox postawił sobie za cel „zostać świętym”, ale teraz także „uratować Francję” poprzez obronę „kluczowych wartości” ( „wolności jednostki” , „zakorzenienia” , „rodziny” , „chrześcijaństwa” itd.) i walkę z „trendami” podważającymi wielkość kraju ( „socjalizm” , „wokizm” , „islamizm” , „imigracja” ). Podsumowuje to również akronim Perykles, będący skrótem od „Patrioci, Zakorzenieni, Oporni, Tożsamościowi, Chrześcijanie, Liberałowie, Europejczycy, Suwereniści”.

Chociaż biznesmen zwierzył się w marcu w „Journal du Dimanche”, że „otwarcie broni idei, bez ukrytych intencji”, najwyraźniej nie docenił licznych artykułów w „L'Humanité” , które ujawniły jego plany. Już w kwietniu 2024 roku, na portalu LinkedIn, bronił się na przykład przed pracą dla skrajnej prawicy: „Mówię do wszystkich decydentów politycznych i gospodarczych, z całego spektrum politycznego, bez przynależności do żadnej konkretnej partii, pomimo tego, co niektórzy, szczególnie na skrajnej lewicy (L'Humanité), lubią wymyślać”.

Zapytany przed ujawnieniem na naszych łamach planu Peryklesa, Pierre-Édouard Stérin za pośrednictwem swojego konsultanta ds. komunikacji oświadczył, że rozważa „ściganie” za „ujawnienie tajemnic handlowych”, gdyby dokument został opublikowany.

Od tego czasu, dzięki zwierzeniom udzielonym różnym prawicowym mediom, miliarder nie przepuścił żadnej okazji, by zaatakować L'Humanité . W wywiadzie dla Le Point w listopadzie 2024 roku zaprzeczył jakimkolwiek zamiarom oddania Peryklesa na służbę jakiemukolwiek ruchowi politycznemu lub partii, twierdząc, bez cytowania naszej gazety, że pomysł ten był jedynie „karykaturą radykalnej, skrajnie lewicowej prasy powiązanej z LFI”…

Zanim oddał na swój sposób „hołd” pracy śledczej L'Humanité , „zabawnym faktem” – wyjaśnił JDD w marcu – „jest to, że 100% artykułów krytycznych wobec mnie opiera się na elementach opublikowanych w gazecie L'Humanité, a żaden dziennikarz, nawet w służbie publicznej, nie poświęca czasu na sprecyzowanie, że ich źródłem jest komunistyczna gazeta, kierowana przez komunistycznego urzędnika wybranego w wyborach”.

„Komunista” to prawdopodobnie najgorsza obelga dla kogoś, kto ustanowił się dyrektorem finansowym pewnej reakcyjnej, ideologicznej kontrrewolucji. W artykule dziennikarki Eugénie Bastié, opublikowanym w kwietniu w „Le Figaro”, Arnaud Rérolle, prawa ręka Pierre’a-Édouarda Stérina i dyrektor generalny firmy Périclès , analizuje zainteresowanie naszej gazety swoim szefem: „Pierre-Édouard trzykrotnie w ciągu dwunastu miesięcy trafił na pierwszą stronę „L’Humanité”. Pobił rekord Stalina! To, że gazeta, która twierdzi, że głosi ideologię odpowiedzialną za 100 milionów zgonów w XX ^wieku , uważa Pierre’a-Édouarda za wroga, jest raczej powodem do chwały”.

Zapytany o interpretację nazwy nowej spółki holdingowej grupy, na której czele stoi jego pracodawca, Arnaud Rérolle nie odpowiedział na nasze pytania, podobnie jak François Durvye, prezes Otium Capital, funduszu inwestycyjnego miliardera, który jest również bliskim doradcą Marine Le Pen. Pierre-Édouard Stérin, również poproszony o wyjaśnienie znaczenia swojego podejścia, nie odpowiedział.

„Nie pozwolimy, by nasi dziennikarze byli zastraszani, ponieważ wykonują swoją pracę, i wyrażamy pełne poparcie dla Thomasa Lemahieu w obliczu tego, co uważamy za niedopuszczalną prowokację, a nawet próbę zastraszania” – zareagował dyrektor L'Humanité , Fabien Gay. Nie przesądzając o ewentualnych krokach prawnych, jakie mogą zostać podjęte w tej sprawie, redakcja L'Humanité będzie nadal informować swoich czytelników o niepokojących planach Pierre'a-Édouarda Stérina.